goohardasht.com/pouyan.tabatabaei
ما هرگز با جهان مستقیم رودررو نمی شویم، همیشه آن را گزینشی و از ورای قاب می بینیم. جهان هر کس به قامت قاب اوست. قاب را که عوض کنی، جهان عوض می شود. اما قاب پنجره اتاق من دریچه من به جهان بیرون نیست. وقتی که از پنجره اتاق ام به پدیده های جهان و گذرشان نگاه می کنم، در واقع به تصاویر ذهنی خودم خیره می شوم- مثل وقتی که از پنجره اتوبوس بیرون را تماشا می کنی: چشمهای ات بر گذر شتابناک مناظر خیره است، اما نگاه ات خیال ها و خاطرات خودت را مرور می کند. برای همین است که سالها از یک خیابان می گذرم، اما درختهای آن را نمی شناسم. من جهان را نه در قاب پنجره اتاق ام که در آینه تصویرپردازی های یک رمان یا صورت سازی های یک تابلو نقاشی نگاه می کنم. جهان واقعی برای من دنیای بیرون قاب پنجره اتاق ام نیست- جهانی است که از قاب نگاه آن نقاش یا داستان سرا به تاریکخانه من می تراود. جهان را می بینم- بی آنکه نگاه اش کنم!
31479 بازدید
36 بازدید امروز
1 بازدید دیروز
47 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian